• jesus_v11.jpg
  • jesus_v12.jpg
  • jesus_v13.jpg

บทที่ 1
พระประวัติภายในของพระเยซูเจ้าในปฐมวัยของพระองค์

       กล่าวถึงสิ่งที่พระบุตรพระเจ้าได้ทรงกระทำเมื่อเริ่มเจริญชีวิตเป็นมนุษย์อยู่ในครรภ์ของพระนางพรหมจารีมารีย์จนถึงการบังเกิด 

การปฏิสนธิในครรภ์ของพระมารดา
       ในทันทีที่จิตวิญญาณให้ชีวิตแก่ร่างกายที่จะต้องรับทรมานและตายของ เรา  เราร่วมสนิทอย่างเต็มเปี่ยมกับจิตวิญญาณนั้นในทันที เป็นจิตวิญญาณที่รู้จักและเข้าใจในสภาวะพระเจ้า  อีกทั้งคุณความดีทั้งสิ้นของพระองค์  เราจึงสำนึกถึงเกียรติและศักดิ์ศรีของตัวเราเอง  ด้วยเหตุที่จิตวิญญาณนี้ร่วมสนิทกับพระวจนาตถ์ เราจึงกราบไหว้นมัสการพระตรีเอกานุภาพและนอบน้อมแต่แผนการของพระเจ้าด้วย ความรู้คุณ ความเข้าใจแจ่มแจ้งและความสามารถอันครบครัน

       จิตวิญญาณยินดีเข้าสู่พระอุทรของแม่ของเราและ บันดาลชีวิตให้แก่กายน้อยๆ โดยที่พระจิตเจ้า พระบุคคลที่สามแห่งพระตรีเอกภาพทรงสร้างกายของเราในครรภ์แห่งพระมารดาพรม จารีของเรา

การบูชาครั้งแรกของพระวจนาตถ์ผู้รับเอากาย
       ในทันทีที่เราผู้เป็นพระวจนาตถ์รับเอาพระกายและวิญญาณ เป็นพระบุตรแต่องค์เดียวของพระบิดาได้เข้าร่วมสนิทกับสภาวะมนุษย์  เราจึงถวายตัวเราเองแก่พระบิดา อ่อนน้อมพร้อมที่จะรับทนทุกสิ่งที่พระบิดาทรงประสงค์และสั่งให้เราทำ  ดังนี้  เราจึงใช้พระสภาวะแห่งการบุตรพระเจ้า  มิใช่เพื่อให้พ้นความทุกข์ทรมาน (ซึ่งในแง่เราพระเจ้า เราเสวยความบรมสุขอย่างเต็มเปี่ยม  ไม่อยู่ในฐานะที่ต้องทนความทุกข์ทรมานแต่อย่างใด) แต่ใช้สภาวะความเป็นบุตรเจ้าเพื่อบำรุงรักษาชีวิตมนุษย์ที่เราได้รับไว้

       ชีวิตมนุษย์ของเราคงไม่ต้องดำเนินอยู่ด้วยความ ยากลำบากมากมายเช่นนั้น หากสภาวะพระเจ้าของเรามิได้รวมสนิทแน่นกับกับสภาวะมนุษย์อย่างนี้

ความทุกข์ทรมานแรก

       ในทันทีที่พระวจนาตถ์เข้าร่วมสนิทกับพระวิญญาณ  เราก็เข้าไปอาศัยอยู่ในพระอุทรที่คับแคบของแม่เพื่อจะบันดาลชีวิตให้แก่กาย ของเรา บัดดล หัวใจของเราก็เริ่มมีชิวิต  เรารู้สึกถึงความทุกข์ลำบากและเศร้าโศก  ดังคนที่มีสติปัญญาและความรู้สึกครบถ้วนรู้สึกได้หากต้องเข้าไปอาศัยอยู่ใน ที่อันคับแคบเช่นนั้น

       ลูกรัก  เราถูกขังอยู่ในที่นั้นเหมือนเด็กทารกทุกคนที่ไร้เดียงสา  ยังไม่มีสติปัญญาพอที่จะรู้ความ  ส่วนเราที่เป็นพระเจ้า  เรามีความรอบรู้ทุกอย่าง วิญญาณของเราจึงรู้สึกอึดอัด  เป็นความรุ้สึกที่เกิดจากสถานที่อันคับแคบเช่นนี้

การเต้นครั้งแรกของดวงพระทัย        
       เมื่อเราเข้าร่วมสนิทกับชีวิตมนุษย์  สิ่งแรกที่เราทำก็คือ  กราบไหว้นมัสการพระบิดาของเราผู้ทรงดำรงอยู่นิจนิรันดร์  แล้วนั้นโมทนาคุณพระบิดาสำหรับพระคุณที่พระองค์ทรงโปรดแก่มนุษยชาติ  โดยประทานเราผู้เป็นพระบุตรแต่องค์เดียวของพระองค์ให้แก่มนุษย์เพื่อไถ่บาป ทุกคน  เรากราบไหว้โมทนาคุณพระองค์ในนามของมนุษย์ทุกคน เพราะตั้งแต่วินาทีนั้น  เราประกาศตัวเป็นพี่ของพวกเขา  เรายืนยันอย่างหนักแน่นว่าทุกสิ่งที่เราจะทำและรับทนในทุกนาทีแห่งชีวิตของ เรานั้น เราจะทำและจะรับทนเพื่อน้องของเรา  และเพื่อชดเชยความบกพร่องและการเลินเล่อของเขา

       หลังจากที่เรากราบนมัสการและโมทนาคุณพระบิดา เป็นครั้งแรกแล้ว  เราก็อ้อนวอนพระบิดาของเราผู้ทรงดำรงอยู่นิรันดร เพื่อขอพระหรรษทานพิเศษสำหรับแม่ที่รักยิ่งของเรา ขอให้ทุกลมหายใจเข้าออกของเราในขณะที่อยู่ในครรภ์ของแม่เพิ่มพระหรรษทานให้ แม่มากขึ้นในแต่ละลมหายใจ  เพื่อเป็นบำเหน็จแก่แม่ของเราร้อยเท่าในชีวิตนี้  เพราะว่าการหายใจเข้าออกของเราแต่ละครั้งนั้น เรารับลมหายใจมาจากลมหายใจของหัวใจอันบริสุทธิ์ยิ่งของแม่เรา

       พระบิดาก็ทรงประทานสิ่งที่เราขอนั้นแก่พระ มารดา  และเราได้ขอพระบิดาโปรดให้พระมารดาที่รักของเราทราบด้วย  และเพื่อให้พระมรดามีความชื่นชมยินดียิ่งขึ้นสำหรับการที่ได้ให้ที่พักแก่ บุตรที่รักของพระบิดา

       ครั้นพระบิดาทรงประทานพระคุณเหล่านี้แก่พระ มารดาแล้ว  เราพร้อมกับจิตใจของพระมารดาก็ได้ถวายการโมทนาคุณพระบิดาสำหรับพระคุณเหล่า นี้  และเรายังได้โมทนาคุณพระองค์  สำหรับพระคุณเหล่านี้แทนพระมารดาด้วย  เหตุว่าในฐานะที่เราเป็นพระเป็นเจ้า  การโมทนาที่เราถวายแด่พระบิดาย่อมมีคุณค่าสูงกว่า  และดังนี้ จึงเป็นที่สบพระทัยพระบิดามากกว่า